| تکثیر تاسف انگیز پدربزرگ |

با وجود تفاوتهایی که این کتاب با دیگر آثار نادر ابراهیمی دارد، باز هم او به انسان می اندیشد و نگران تمدنی است که جهان را به مثابه‌ی یک دهکده ( بدون توجه به اقالیم و فرهنگ ها و باورهای مختلف) به پیش می راند. کسانی که مغز متفکر دنیا هستند دچار علم زدگی شده ‌اند و خود را از علوم وحیانی و ارتباط به عالم بالا بی نیاز میدانند. نویسنده به نقد تفکری می پردازد که بدون شناخت درست انسان و پیچیدگی های روح او به دستکاری جسمش می پردازند و انسان را تبدیل به موجودی محدود به جسم می کنند. و تمام نگاه ها را به عالم ماده معطوف می کنند و به این شکل تجاوزی آشکار نسبت به روح و روان آدمی رقم می زند. نویسنده توجه خواننده را به وجود خدا و مناسک دینی معطوف می کند و وجود آداب و رسوم ملی و دینی را لازمه‌ی حیات انسان می داند. او به روند دوری انسان از طبیعت و برساختهای خداوندی اعتراض دارد و آینده‌ی روشنی برای جهان بینی غربی نمی بیند.