نام ارزیاب | راضیه بابایی |
---|---|
تاریخ ارزیابی |
شناسنامه کتاب
نوع کتاب | سفرنامه |
---|---|
نویسنده | علیرضا رفعتی |
گروه سنی | +15 |
انتشارات | جام جم |
قطع کتاب | رقعی |
تعداد صفحات | 184 |
شماره و سال آخرین چاپ | چاپ اول 1400 |
موضوع کتاب | تاریخی, سیاسی |
بهره های تربیتی | خودباوری, تفکر, هویت ملی, ظلم ستیزی, تفکر نقادانه |
امتیاز کتاب | 5 |
توضیحات اجمالی
روایت ایران نرسیده به امارات از جزییات سفر نویسنده به جنوبی ترین جزیرهی ایران میگوید. جزیرهای که بین کشور ایران و امارات محل مناقشه است و امارات ادعا دارد که بوموسی و تنب کوچک و تنب بزرگ جز خاک امارات به حساب میآیند. نویسنده در خلال روایتِ چگونگی تصمیم گیری خود برای نگارش کتاب ، از جزیره، مناظر آن، ملاقات با افراد مختلف و تاریخ ایران سخن میگوید و در نهایت به رفتار جمهوری اسلای ایران پس از انقلاب در این جزایر توجه می کند. در بخش هایی نیز از سبک زندگی ، منبع درامد مردم جزیره و خلق و خوی گرم آنها قلم میزند.
نکات مثبت و منفی
نویسنده، عمدا با ذهنی که مثل خالی و سفید، بدون پیش داوری و دفاع بی دلیل از حق ایران در مالکیت این جزایر، خود را به دل ماجرا زده و سفر را آغاز میکند. مخاطب نیز همزمان با تحقیقی که نویسنده روی موضوع کتاب میکند، به اصل مناقشهی بین ایران و امارات آگاهی پیدا می کنند. کتاب زیاده گویی ندارد و بخش های تاریخی را بسیار مختصر وارد کار کرده است تا در حوصلهی خواننده بگنجد. در انتهای کتاب نویسنده موفق می شود با روایتی بی طرفانه کاری کند که امید در دل مخاطب جوانه بزند و به قدرت و شجاعتی که مرزبانان امروز ایران در حفظ مرزهای آبی و خاکی ایران به خرج میدهند، افتخار کند. همچنین کتاب موفق شده است خواننده را ترغیب کند که جزیرهی بوموسی را به عنوان یک هدف گردشگری انتخاب کند. نشان دادن اقتدار کنونی ایران در برابر حفاظت از خلیج فارس و جزایر آن حس وطنی پرستی را در مخاطب زنده می کند. طرح جلد ساده ولی جذاب است. همچنین در ابتدای هر فصل چند عکس از سفر گنجانده شده است که در تصور بهتر فضای جزیره کمک می کند .گرافیک و فونت متن نیز شکیل و زیباست.
بزرگترین ایراد داستان تکه تکه کردن روایت سفر است. این قطعات خصوصا در اوایل کتاب زیاد هستند که تمرکز خواننده را به هم میریزد. زیرا مخاطب در اوایل کتاب هنوز به دنیای اثر مسلط نشده و دقیقا خود را در آن پیدا نکرده است.
قوت ادبی
نقطه قوت کتاب سبک نوشتاری ساده و روان اثر است به گونهای که خواننده را از دنبال کردن ماجرا خسته نمی کند. نثر روایت سالم و کم ایراد است و درونمایهی اثر به خوبی به خواننده منتقل میشود.